เงื่อนไขทางการแพทย์บางอย่างที่เกี่ยวข้องกับความไม่สมดุลของการเผาผลาญสามารถวินิจฉัยได้จากกลิ่นที่ปล่อยออกมาจากผิวหนัง ตัวอย่างเช่น  trimethylaminuria  เกี่ยวข้องกับกลิ่นตัวที่คล้ายปลา Phenylketonuria  เกี่ยวข้องกับกลิ่นอับ และ  h ypermethioninemia  เกี่ยวข้องกับกลิ่นคล้ายกับกะหล่ำปลีต้ม โปรไฟล์กลิ่นตัวยังสามารถใช้เพื่อวินิจฉัยโรคต่างๆ เช่น มาลาเรีย นักวิทยาศาสตร์เก็บตัวอย่างสารระเหยที่ผิวหนังจากเด็กนักเรียนมากกว่า 400 คนในพื้นที่มาลาเรียในเคนยาตะวันตก และใช้พวกมันร่วมกับการสร้างแบบจำลองเชิงทำนาย เพื่อ  ระบุการติดเชื้อมาเลเรียที่ไม่แสดงอาการด้วยความไว 100%. การศึกษาเหล่านี้ยังคงจำเป็นต้องทำซ้ำในสภาพแวดล้อมของประชากรที่หลากหลาย แต่ข้อมูลดังกล่าวมีความหวังในการสร้างตัวบ่งชี้ทางชีวภาพที่ระเหยได้ของผิวหนังเป็นกลยุทธ์ที่แข็งแกร่งและไม่รุกล้ำเพื่อระบุการติดเชื้อมาลาเรียที่ไม่แสดงอาการ การวิจัยเพิ่มเติมแสดงให้เห็นว่า  บุคคลที่เป็นโรคมาลาเรียมี กลิ่น ผิวหนังที่ผสมผสานกันเป็นเอกลักษณ์ที่ทำให้พวกมันดึงดูดยุงพาหะได้มากขึ้น ที่นี่ นักวิทยาศาสตร์ได้ตรวจสอบ VOCs ที่เกี่ยวข้องกับถุงเท้าที่รวบรวมจากเด็กนักเรียนในเคนยาตะวันตก ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าเด็กที่เป็นโรคมาลาเรียมีระดับของ aldehydes heptanal, octanal และ nonal สูงเมื่อเทียบกับบุคคลที่ไม่มีปรสิต นอกจากนี้ยังตรวจพบสารระเหยจากหนวดยุง ทำให้เด็กที่ติดเชื้อมาลาเรียมีแนวโน้มที่จะถูกแมลงเหล่านี้โจมตีมากขึ้น ไม่ว่าสารประกอบเหล่านี้จะถูกผลิตโดยปรสิตหรือไมโครไบโอต้าที่ผิวหนังก็ตาม