การคำนวณเหล่านั้นเผยให้เห็นว่าลาวาได้มาจากแหล่งกักเก็บต่างๆ ภายในดวงจันทร์ที่มีอัตราส่วนไอโซโทปกำมะถันที่หลากหลาย นักวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าช่วงของค่าที่ตรวจพบในตัวอย่างสามารถอธิบายได้จากเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ยุคแรกของดวงจันทร์ อัตราส่วนไอโซโทปที่เบากว่าในแก้วภูเขาไฟบางแก้วนั้นสอดคล้องกับการแยกตัวของแกนเหล็กออกจากดวงจันทร์ที่หลอมเหลวในช่วงแรก เมื่อแกนเหล็กแยกออกจากวัสดุอื่นในร่างกายของดาวเคราะห์ มันต้องใช้กำมะถันเล็กน้อยด้วย กำมะถันที่ถูกดูดออกไปมีแนวโน้มที่จะเป็นไอโซโทปของกำมะถัน-34 ที่หนักกว่า ทำให้แมกมาที่เหลืออุดมด้วยกำมะถัน-32 ที่เบากว่า "ค่าที่เราเห็นในแก้วภูเขาไฟบางส่วนนั้นสอดคล้องอย่างสมบูรณ์กับแบบจำลองของกระบวนการแยกแกนกลาง" ค่าไอโซโทปที่หนักกว่าสามารถอธิบายได้จากการเย็นตัวและการตกผลึกเพิ่มเติมของ ดวงจันทร์ ที่หลอมเหลวในยุคแรก กระบวนการตกผลึกจะกำจัดกำมะถันออกจากสระหินหนืด ทำให้เกิดแหล่งกักเก็บที่เป็นของแข็งซึ่งมีกำมะถัน-34 ที่หนักกว่า กระบวนการดังกล่าวน่าจะเป็นแหล่งที่มาของค่าไอโซโทปที่หนักกว่าที่พบในแก้วภูเขาไฟและหินบะซอลต์บางส่วนที่ส่งคืนจากดวงจันทร์ "ผลลัพธ์ของเราชี้ให้เห็นว่าตัวอย่างเหล่านี้บันทึกเหตุการณ์สำคัญเหล่านี้ในประวัติศาสตร์ดวงจันทร์" Saal กล่าว "ในขณะที่เราดูตัวอย่างเหล่านี้ด้วยเทคนิคที่ใหม่และดีขึ้นเรื่อยๆ เราก็ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ"