แม้ว่าบันทึกซากดึกดำบรรพ์ของไดโนเสาร์จะให้ข้อมูลอันล้ำค่าสำหรับความเข้าใจของเราเกี่ยวกับรูปแบบและกระบวนการวิวัฒนาการมหภาคตลอด ช่วงเวลา แต่มัน ไดโนเสาร์กินพืช ก็มีอคติและไม่สมบูรณ์ความพยายามก่อนหน้านี้ในการประมาณพลวัตความหลากหลายของไดโนเสาร์ขึ้นอยู่กับการนับจำนวนชนิดอย่างง่ายในช่วงเวลาที่กำหนดอย่างไรก็ตาม ขอบเขตที่ข้อมูลดิบเหล่านี้มีความเอนเอียงจากการเก็บรักษาและการสุ่มตัวอย่างสิ่งประดิษฐ์นั้นเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันมานานแล้ว วิธีการวิเคราะห์ใหม่ ๆ ได้พยายามที่จะบรรเทาความเอนเอียงเหล่านี้ แต่ถึงแม้จะมีการนำไปใช้อย่างแพร่หลายกับแท็กซ่าหลากหลายวิธี แต่วิธีการเหล่านี้ก็มีข้อจำกัดเนื่องจากไม่สามารถจัดการกับการขาดข้อมูล โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อการกระจายเชิงพื้นที่ของบันทึกฟอสซิลในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง ช่วงเวลาต่างกันอย่างมาก37 , 38 . ความลำเอียงในข้อมูลปฐมภูมิสามารถสร้างการประมาณค่าความหลากหลายทางชีวภาพที่คลาดเคลื่อนได้ และสิ่งนี้ได้รับการโต้แย้งว่าเป็นกรณีที่มีบันทึกฟอสซิลไดโนเสาร์ โดยใช้แบบจำลองภูมิอากาศและสิ่งแวดล้อม Chiarenza et al. 11ชี้ให้เห็นว่าการลดลงของความหลากหลายของไดโนเสาร์ในอเมริกาเหนืออาจเป็นผลมาจากความลำเอียงในการสุ่มตัวอย่างโดยที่ความหลากหลายของมาสทริชต์อาจถูกประเมินต่ำเกินไป