อพอลโล 7 ตามมาในไม่ช้าด้วยภารกิจอพอลโลจันทรคติครั้งแรก อพอลโล 8ซึ่งเปิดตัวเมื่อวันที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2511 และเดินทางกลับบ้านในสัปดาห์ต่อมาในวันที่ 27 ธันวาคม อพอลโล 8 เป็นก้าวสำคัญของโครงการเนื่องจากเป็น เที่ยวบินแรกที่พามนุษย์พ้นวงโคจรระดับต่ำของโลกไปสู่วงโคจรของดวงจันทร์และกลับมาอีกครั้ง ภารกิจอพอลโล 8 เป็นพื้นที่ทดสอบที่สำคัญสำหรับระบบยานอวกาศและเทคนิคการนำทางที่ NASA ได้พัฒนาขึ้นเพื่อเข้าใกล้และโคจรรอบดวงจันทร์ ระบบ อะพอลโล และเทคนิคเหล่านี้ทำให้การลงจอดบนดวงจันทร์ในอนาคตเป็นไปได้ นอกจากนี้ ในเที่ยวบินนี้บิล แอนเดอร์ส นักบินอวกาศได้ถ่ายภาพ Earthrise ที่มีชื่อเสียงโดยแสดงให้เห็นดาวเคราะห์ที่ดูเหมือนจะลอยอยู่เหนือพื้นผิวดวงจันทร์ นอกจากจะเป็น  ภาพถ่ายสิ่งแวดล้อม ที่ทรงอิทธิพลมากที่สุด เท่าที่เคยถ่ายมา ดังที่ช่างภาพธรรมชาติ Galen Rowell กล่าว ภาพนี้แสดงให้เห็นถึงความก้าวหน้าอันน่าทึ่งในการบินอวกาศของมนุษย์ อพอลโล 9 ตามมาในไม่ช้าปล่อยในวันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2512 และตกลงเพียงหนึ่งสัปดาห์ต่อมาในวันที่ 13 มีนาคม หลังจากโคจรรอบโลก ในระหว่างภารกิจนี้ นักบินอวกาศอพอลโล 9 ได้ทดสอบลักษณะและการทำงานทั้งหมดของโมดูลดวงจันทร์ในวงโคจรของโลก และแสดงให้เห็นว่ายานสามารถทำงานได้อย่างอิสระในขณะที่ทำการเทียบท่าและการซ้อมรบนัดพบ การทดสอบเหล่านี้เลียนแบบสิ่งที่ NASA คาดว่าจะเกิดขึ้นระหว่างการลงจอดบนดวงจันทร์  ภารกิจอพอลโล 10บินด้วยหน่วยบัญชาการและบริการที่เรียกว่า ชาร์ลี บราวน์ และโมดูลดวงจันทร์ที่รู้จักกันในชื่อ สนูป*** ภารกิจนี้เปิดตัวเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2512 เพียงสองเดือนก่อนอพอลโล 11 พิสูจน์ให้เห็นว่าลูกเรือ ยานพาหนะ และสิ่งอำนวยความสะดวกสนับสนุนภารกิจที่ NASA เตรียมพร้อมสำหรับการลงจอดบนดวงจันทร์ ภารกิจนี้เป็นแบบ แห้ง สำหรับการลงจอดบนดวงจันทร์ เนื่องจากนักบินอวกาศอพอลโล 10 ดำเนินการทั้งหมดที่กำหนดไว้สำหรับอพอลโล 11 ยกเว้นการลงจอดบนดวงจันทร์จริง  การเตรียมการอย่างเร่งรีบทั้งหมดนี้เป็นการปูทางให้นาซาสามารถเริ่มภารกิจอพอลโล 11 ได้ในที่สุด นับเป็นเวลาไม่ถึงหนึ่งปีหลังจากการบินอพอลโลครั้งแรกที่มีลูกเรือประสบความสำเร็จอย่างน่าประหลาดใจ