นับตั้งแต่เปิดตัวในปี 1995 วัคซีน varicellaได้ส่งผลให้จำนวนผู้ป่วยและภาวะแทรกซ้อนจากโรคลดลง ช่วยปกป้องผู้คนประมาณ 70–90 เปอร์เซ็นต์จากโรคร้าย โดยมีประโยชน์มากกว่าสำหรับโรคร้าย แนะนำให้ฉีดวัคซีนเด็กเป็นประจำในหลายประเทศ การสร้างภูมิคุ้มกันภายในสามวันหลังจากสัมผัสอาจช่วยปรับปรุงผลลัพธ์ในเด็ก การรักษาผู้ที่ติดเชื้ออาจรวมถึงโลชั่นคาลาไมน์เพื่อช่วยแก้อาการคัน รักษาเล็บมือให้สั้นเพื่อลดการบาดเจ็บจากการเกา และการใช้ยาพาราเซตามอล (อะเซตามิโนเฟน) เพื่อช่วยแก้ไข้ สำหรับผู้ที่มีความเสี่ยงสูงต่อภาวะแทรกซ้อนแนะนำให้ใช้ยาต้านไวรัสเช่นอะไซโคลเวียร์ โรคอีสุกอีใสเกิดขึ้นได้ทั่วทุกมุมโลก ในปี 2556 มีผู้ป่วยอีสุกอีใสและงูสวัด 140 ล้านรายทั่วโลก ก่อนการฉีดวัคซีนตามปกติ จำนวนเคสที่เกิดขึ้นในแต่ละปีจะใกล้เคียงกับจำนวนคนที่เกิด ตั้งแต่การสร้างภูมิคุ้มกัน จำนวนผู้ติดเชื้อในสหรัฐอเมริกาลดลงเกือบ 90% ในปี 2558 อีสุกอีใสส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 6,400 รายทั่วโลก ลดลงจาก 8,900 รายในปี 2533 การเสียชีวิตเกิดขึ้นประมาณ 1 รายต่อ 60,000 ราย โรค อีสุกอีใสไม่ได้ถูกแยกออกจากไข้ทรพิษจนกระทั่งปลายศตวรรษที่ 19 ในปี พ.ศ. 2431 มีการระบุความเกี่ยวข้องกับโรคงูสวัด เอกสารการใช้คำว่าอีสุกอีใส ครั้งแรก ในปี ค.ศ. 1658 มีคำอธิบายต่าง ๆ สำหรับการใช้ "ไก่" ในชื่อ อย่างหนึ่งคือความอ่อนโยนของโรค