ภาวะจำกัดการนอนหลับเรื้อรังส่งผลเสียต่อสมองและการทำงานของสมอง อย่างไรก็ตาม ในบางกรณี การอดนอนอาจนำไปสู่การเพิ่มพลังงาน ความตื่นตัว และเพิ่มอารมณ์; แม้ว่าผลที่ ตามมาในระยะยาวจะไม่เคยได้รับการประเมิน แต่การอดนอนยังถูกนำมาใช้เป็นการรักษาภาวะซึมเศร้า ด้วยซ้ำ มีงานวิจัยเพียงไม่กี่ชิ้นที่เปรียบเทียบผลของ การอดนอน ทั้งหมดแบบเฉียบพลันและการจำกัดการนอนหลับบางส่วนแบบเรื้อรัง การอดนอนโดยสิ้นเชิงเป็นเวลานานไม่ใช่เรื่องปกติในมนุษย์ (เว้นแต่พวกเขาจะมีอาการนอนไม่หลับร้ายแรงหรือมีปัญหาเฉพาะที่เกิดจากการผ่าตัด); ปรากฏว่าไม่สามารถหลีกเลี่ยงการนอนหลับ ช่วงสั้น ๆ ได้ การอดนอนเป็นเวลานานทำให้สัตว์ทดลองเสียชีวิต โรคนอนไม่หลับซึ่งเป็นหนึ่งในหกประเภทของอาการนอนไม่หลับส่งผลกระทบต่อ 21–37% ของประชากรผู้ใหญ่ อาการหลายอย่างสามารถจดจำได้ง่าย รวมถึงอาการง่วงนอนในตอนกลางวันมากเกินไป ; ความหงุดหงิดหรือกังวลเกี่ยวกับการนอนหลับ ปัญหาเกี่ยวกับความสนใจ สมาธิ หรือความจำ การเปลี่ยนแปลงอารมณ์หรือความหงุดหงิดอย่างรุนแรง ขาดพลังงานหรือแรงจูงใจ ผลการเรียนไม่ดีที่โรงเรียนหรือที่ทำงาน และปวดหัวตึงเครียดหรือปวดท้อง อาการนอนไม่หลับสามารถแบ่งออกได้เป็นประเภทปฐมภูมิและทุติยภูมิ หรือโรคนอนไม่หลับร่วม