ความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการรับประทานอาหารกับอาการซึมเศร้าและวิตกกังวล การศึกษาแบบไปข้างหน้าจำนวนมากเพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการบริโภคอาหารกับอาการซึมเศร้าหรือวิตกกังวลผลลัพธ์ชี้ให้เห็นว่าการบริโภคขนม เนย น้ำตาล เนย และขนมหวานที่ทำจากนมที่เพิ่มขึ้น มีความสัมพันธ์กับอาการสุขภาพจิตที่เพิ่มขึ้น อาการเหล่านี้รุนแรงขึ้นเนื่องจากการบริโภคผักและผลไม้สดลดลง บาคาร่า

อาหารและสุขภาพจิต

ความผิดปกติด้านสุขภาพจิตเป็นภาวะทั่วไปที่ส่งผลกระทบต่อผู้คนมากกว่า 970 ล้านคนทั่วโลก โดยภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลเป็นสาเหตุสำคัญของความพิการและภาระโรค มีงานวิจัยมากมายเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างอาหารและสุขภาพจิต โดยการศึกษาก่อนหน้านี้ชี้ให้เห็นว่าการบริโภคสารอาหารเดี่ยวในปริมาณมาก โดยเฉพาะไขมันอิ่มตัวและน้ำตาลอิสระ และใยอาหารต่ำจะเพิ่มความเสี่ยงต่อภาวะซึมเศร้าหรือวิตกกังวลเครื่องดื่มรสหวาน เนื้อสัตว์ ผักและผลไม้บางชนิด และปลา ได้รับการระบุว่ามีส่วนทำให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพจิต

อย่างไรก็ตาม การศึกษาเหล่านี้มีข้อจำกัดที่สำคัญของการศึกษาเกี่ยวกับสารอาหารเดี่ยว ดังนั้นจึงไม่สามารถจับผลกระทบด้านสุขภาพจิตจากการรับประทานอาหาร ซึ่งโดยทั่วไปประกอบด้วยสารอาหารหลายชนิดที่บริโภคพร้อมกัน ผลเสริมฤทธิ์กันของการรับประทานอาหารที่มีสารอาหารหลายชนิดต่ออาการซึมเศร้าและวิตกกังวลยังคงไม่เคยมีมาก่อน

เกี่ยวกับการศึกษาในการศึกษานี้ นักวิจัยใช้โมเดลทางสถิติที่ขับเคลื่อนด้วยข้อมูลเพื่อระบุลักษณะรูปแบบการบริโภคอาหารหลัก (DPs) ซึ่งเป็นแบบจำลองทางสถิติที่ลดลง (RRR) เพื่อประเมินความสัมพันธ์แบบองค์รวมระหว่างพฤติกรรมการบริโภคอาหารกับผลลัพธ์ด้านสุขภาพจิตพวกเขาใช้ข้อมูลกลุ่มประชากรตามรุ่นระยะยาวที่ครอบคลุมจาก UK Biobank และแบบสอบถามสุขภาพจิตและการวินิจฉัยทางคลินิกที่รายงานด้วยตนเอง

ชุดข้อมูลเริ่มแรกประกอบด้วยผู้เข้าร่วม 502,401 คนจาก UK Biobank ซึ่งเป็นการศึกษาตามรุ่นในอนาคตของผู้ใหญ่ที่ยินยอมซึ่งมีอายุระหว่าง 37 ถึง 73 ปี ซึ่งดำเนินการทั่วสหราชอาณาจักรระหว่างปี 2549 ถึง 2553 การคัดกรองผู้เข้าร่วมหลายรอบไม่รวมผู้ที่มีแบบสอบถามที่ไม่สมบูรณ์ การบริโภคพลังงานที่ผิดปกติ (ความร้อน) มะเร็ง และข้อมูลความแปรปรวนร่วมไม่เพียงพอ

ประชากรในการศึกษาขั้นสุดท้ายประกอบด้วย 157,212 คน โดยในจำนวนนี้ 70,271 คนได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้าพื้นฐาน และ 70,070 คนมีความวิตกกังวลพื้นฐานในช่วงเริ่มต้นของการศึกษา

ผู้เข้าร่วมทั้งหมดได้รับการติดตามตามกำหนดเวลา 3–4 เดือนเป็นเวลาเฉลี่ย 7.6 ปี ภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลได้รับการวิเคราะห์แยกกันในการศึกษานี้ เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาสุขภาพจิตกลุ่มหนึ่งที่สร้างความสับสนให้กับผลลัพธ์จากอีกกลุ่มหนึ่ง

ข้อมูลสำหรับการประเมินด้านอาหารเก็บรวบรวมโดยใช้เครื่องมือ Oxford WebQ ซึ่งเป็นวิธีการบนเว็บตลอด 24 ชั่วโมงในการเทียบเคียงความถี่การบริโภคอาหาร 206 รายการและเครื่องดื่ม 32 ประเภท ข้อมูลที่รวบรวมถูกแบ่งออกเป็น 50 กลุ่มตามความคล้ายคลึงทางโภชนาการ

นักวิจัยมุ่งเน้นการวิเคราะห์ข้อมูลเกี่ยวกับความหนาแน่นของพลังงาน ความหนาแน่นของเส้นใย กรดไขมันอิ่มตัว และน้ำตาลอิสระ โดยพิจารณาจากสมมติฐานเบื้องต้นเกี่ยวกับบทบาทของพวกเขาในภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวล

ผลลัพธ์ด้านสุขภาพจิตถูกวัดในระหว่างและหลังสิ้นสุดการศึกษาโดยใช้แบบสอบถามสุขภาพผู้ป่วย-9 (PHQ-9) สำหรับภาวะซึมเศร้า และแบบสอบถามโรควิตกกังวลทั่วไป-7 (GAD-7) สำหรับความวิตกกังวล

ทั้งสองแบบเป็นแบบสอบถามระดับความรุนแรงแบบรายงานตนเอง 3 ระดับ โดยมีคะแนน 10 หรือสูงกว่าเพื่อยืนยันภาวะซึมเศร้าหรือความวิตกกังวล ตามลำดับ โควาเรียประกอบด้วยอายุ (รวบรวมเมื่อเริ่มต้นการศึกษา) เพศ ชาติพันธุ์ ระดับการศึกษา การสูบบุหรี่ การออกกำลังกาย (รวบรวมโดยใช้แบบสอบถามกิจกรรมทางกายระหว่างประเทศ [IPAQ]) ประวัติความดันโลหิตสูง เบาหวาน และโรคหลอดเลือดหัวใจ (CVD) และดัชนีการขาดแคลนทาวน์เซนด์ . ดัชนีการกีดกันเป็นตัวแทนของสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมเมื่อเปรียบเทียบกับดัชนีอื่น ๆ ที่อาศัยอยู่ในรหัสไปรษณีย์เดียวกัน

รูปแบบการบริโภคอาหารได้รับการประเมินโดยใช้แบบจำลอง RRR ผู้เข้าร่วมแต่ละคนได้รับคะแนน z ซึ่งเป็นคะแนนถ่วงน้ำหนักที่แสดงถึงการยึดมั่นใน DP แต่ละรายการที่ระบุโดยการวิเคราะห์ RRR แบบจำลองการถดถอยโลจิสติกถูกนำมาใช้ในการคำนวณอัตราส่วนอัตราต่อรอง (OR) พร้อมด้วยการปรับที่รวมไว้สำหรับตัวแปรร่วมที่วัดแต่ละตัว สุดท้าย มีการใช้การวิเคราะห์ความไวเพื่อตรวจสอบความทนทานของผลลัพธ์

ผลการศึกษาโมเดล RRR ระบุ DP สี่ตัวชื่อ DP1–4 ในจำนวนนี้ พบว่า DP4 อธิบายได้เพียง 4.3% ของความแปรผันที่พบในแบบจำลอง และถูกแยกออกจากการวิเคราะห์เพิ่มเติม โดยรวมแล้วพบว่า DP1–3 อธิบาย 74.1% ของการเปลี่ยนแปลงที่สังเกตได้ (44.0%, 20.0% และ 10.1% ตามลำดับ)รูปแบบการบริโภคอาหาร 1 “อาหารแคลอรี่สูง” มีลักษณะเฉพาะคือการบริโภคเนยและไขมันสัตว์ในปริมาณสูง และการบริโภคผักและผลไม้สดในปริมาณต่ำ รูปแบบการบริโภคอาหารนี้แสดงให้เห็นความสัมพันธ์แบบไม่เชิงเส้นอย่างมากกับภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวล และความสัมพันธ์กับเพศและการออกกำลังกาย

รูปแบบการบริโภคอาหาร 2 “อาหารที่มีน้ำตาลสูง ไขมันต่ำ”ประกอบด้วยการบริโภคเครื่องดื่มที่มีน้ำตาลในปริมาณมาก น้ำตาลทรายโต๊ะ เนยและไขมันสัตว์ต่ำ รูปแบบการบริโภคอาหารนี้ไม่ได้แสดงความสัมพันธ์เชิงเส้นตรงกับสุขภาพจิต แต่เป็นเส้นโค้งรูปตัว U ที่ไม่เป็นเชิงเส้น ซึ่งบ่งชี้ว่าการรับประทานอาหารประเภทนี้แบบสุดขั้ว (ต่ำมากและโดยเฉพาะอย่างยิ่งสูงมาก) เกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวล

รูปแบบการบริโภคอาหาร 3 “อาหารที่มีน้ำตาลสูง ไขมันสูง มีเส้นใยสูง” ประกอบด้วยอาหารที่มีเนยสูง ไขมันสัตว์ ของหวานที่ทำจากนม และการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และขนมปังต่ำ รูปแบบนี้ไม่สัมพันธ์เชิงเส้นกับอาการซึมเศร้าและวิตกกังวล โดยความสัมพันธ์ของความวิตกกังวลจะแข็งแกร่งขึ้นในบุคคลที่มีอายุ ≥ 60 ปี

“การค้นพบของเราเน้นถึงความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างรูปแบบการรับประทานอาหารโดยรวมกับอาการซึมเศร้าและวิตกกังวล การวิเคราะห์ในปัจจุบันให้ผลการค้นพบที่ชัดเจนว่าการบริโภคน้ำตาลอิสระและกรดไขมันอิ่มตัวที่เพิ่มขึ้นมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของอาการที่เกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวล”การวิเคราะห์ความไวยืนยันว่าการคำนวณทั้งหมดที่ใช้สำหรับ DP1–3 นั้นถูกต้องและมีนัยสำคัญ

ข้อสรุปการศึกษานี้สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคอาหารหลายชนิดระหว่างการบริโภคสารอาหารกับภาวะซึมเศร้าหรือความวิตกกังวล การศึกษาระยะยาว (7.6 ปี) ในกลุ่มประชากรตามรุ่นขนาดใหญ่ (157,212) ใช้แบบจำลอง RRR เพื่อระบุลักษณะ DP หลัก มีการระบุ DP หลักสามรายการ ชื่อ "อาหารแคลอรี่สูง" "อาหารที่มีน้ำตาลสูง อาหารไขมันต่ำ" และ "อาหารที่มีน้ำตาลสูง ไขมันสูง และมีเส้นใยสูง"

ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าอาหารที่อุดมด้วยเนย ไขมันสัตว์ ลูกกวาด ช็อกโกแลต ชีส และเครื่องดื่มที่มีน้ำตาลอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของจุลินทรีย์ในลำไส้ ส่งผลให้มีความเสี่ยงต่อความวิตกกังวลหรือซึมเศร้าเพิ่มขึ้น

การบริโภคเส้นใยและผักและผลไม้สดที่ลดลงพบว่าทำให้สภาวะเหล่านี้รุนแรงขึ้น“เมื่อใช้วิธี RRR การค้นพบความสัมพันธ์ระหว่างสารอาหารของเราแนะนำให้จำกัดการบริโภคช็อกโกแลตและลูกกวาด เนยและไขมันสัตว์อื่นๆ ชีสไขมันสูง เครื่องดื่มที่มีน้ำตาล และเครื่องดื่มหวานอื่นๆ น้ำตาลโต๊ะและแยม และ ของหวานที่ทำจากนม การบริโภคอาหารเหล่านี้มากเกินไปอาจทำให้เกิดการอักเสบทั่วร่างกาย เพิ่มความเครียดจากปฏิกิริยาออกซิเดชั่น และทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของจุลินทรีย์ในลำไส้ ซึ่งส่งผลให้เสี่ยงต่อการเกิดอาการซึมเศร้าและวิตกกังวล”